Nog één keertje langs de beek

Het is niet leuk lieve lezers, maar dit was mijn laatste wandelingetje langs
onze favoriete beek.

Verdwaald op het schiereiland. Gelukkig haalden Baasje en
vrouwtje me terug omhoog.


Met vrouwtje op de foto, natuurlijk dook ik net met mijn kop onder de
boom. Mijn koppie is ook zo zwaar.


De waterstand was nog niet laag genoeg


Het moeras


Ook nog even met Baasje op de foto


Dag mooie beek


Baasje heeft me in de auto getild. Nog eventjes het zonnetje op mijn koppie.


Tja lieve lezers, dat was het dan. Ik heb een mooi leven gehad. Ik heb een paar verdrietige dingen
meegemaakt maar vooral heel erg veel mooie dingen beleefd. Dit was mijn laatste mooie dag.
Mijn (inmiddels niet meer zo) kleine baasje en vrouwtje zijn 's avonds gekomen. Ik had geen
energie om op te staan of te kwispelen. Ik heb alleen mijn ogen bewogen. Ze hebben me vol liefde
geknuffeld samen met Baasje en vrouwtje. Kleine vrouwtje heeft nog een mooie pootafdruk gemaakt
met inkt. Daarna is de dierenarts bij ons thuis gekomen. Ik mocht met mijn kop op schoot liggen bij
het kleine vrouwtje en alle vier hebben ze me geaaid terwijl de dierenarts me liet inslapen. Ze hebben
me mijn dekentje en knuffel en vier mooie witte bloemen meegegeven. Het toeval wil dat ook mijn
vriendinnetje op deze dag is ingeslapen dus nu staan we beiden aan de hemelpoort voor een
mooi plekje voor ons samen.


Dankjewel lieve Thybor voor alle mooie jaren, je was werkelijk een fantastische hond!